Onze Anja beschrijft een prachtige vakantieherinnering aan Zuid-Europa. Uit de tijd dat daar de zomers nog iets koeler waren…

Het dakterras
Op het netvlies van elke dag
bewegen krioelende figuurtjes
in een woud van tinten
Op hoge torenflats
liggen dakterrassen,
aaneengesloten
weelderige tuinen
door mensenhanden gemaakt
Gastvrij, uitnodigend
We steken voeten
onder andermans tafel
Spreiden een oogverblindend wit kleed
tussen groene bladeren
en wachten in ’t blauw van de lucht
tot de zon toehapt
Zeldzaam moment van saamhorigheid
Anja Massee
2 juli 2009
Plaats een reactie