Schrijvers Kring Ospel

Volgende week is het Boekenweek! Anja is al helemaal in de stemming. Ze geeft in heldere, eenvoudige woorden weer wat het lezen van boeken met haar doet.

Boekenweek

De dag ploft langzaam voor me neer
even eindeloos als altijd,
maar vandaag heb ik een doel,
de BOEKENWEEK is begonnen

Op de schappen ligt een veelvoud aan boeken
mijn keuze heb ik al gemaakt
De kracht van deze auteur
gevoelens onder woorden

‘s Avonds als de schemering valt
lukt het me om de wereld buiten te sluiten
Opgesloten in mezelf komen rust en stilte
als een warme deken uit het niets

Ik zoek naar woorden,
maar ik vind ze niet

Anja Massee

Dit “duurzame” gedicht van Terry uit 2001 is weer helemaal actueel. Door méér groen en minder beton kan het regenwater namelijk beter wegstromen.

Gardening

Elke keer weer gegriezel
als ik ze tegenkom
volgestort met grind
nergens een blom:

Kruiken, potten, bankjes,
kistjes met wat kitsch
brandschoon, steriel zelfs
nog geen trilgrasje, nee niets…

Mijn handen gaan zo jeuken
verlangend naar een schop
om grind daar weg te beuken
zweet parelend op mijn kop

Ik val helemaal in zwijm
voor border, mooi op kleur
geur van lavendel of van tijm
prachtig bloeiend aan een deur

Zeg nou zelf, da’s toch genieten
van vogel, bij en blom?
Zo’n geplaveide voortuin-suite
blijft voor mij kei-dom!

Terry

Wij laten alle Vastelaovundjveerders nog even lekker hun gang gaan…

en nemen alvast een voorschot op de vasten!

Met een mooie gedachte: hoe ging en ga je om met de jou gegeven tijd? An haar gedachten hierover maken diepe omdruk.

De tijd heeft mij veel afgenomen
heimelijk ontfutselde hij mijn jeugd
ineens was daar de tijd gekomen
om afscheid te nemen van veel geneugt

Het haar werd grijs, de botten stijf
en kwamen pijntjes in mijn lijf
maar ook heeft de tijd mij veel gegeven
zodat ik tevreden met mijn leven

Zoals het was en is geweest
genoot en geniet ik nog van elk feest
maar ook het geduld heb ik gekregen
om pijn en geluk tegen elkaar af te wegen

Het geluk is altijd groter geweest
dan de pijn en het tempeest.

An Cuijpers-Rutjens

Vandaag een bijzondere doordenker van Resi:

Soulmates

Ik denk en jij denkt
maar wij denken anders
twee ideeën
twee meningen
allebei toch zo waar

wat jij denkt, wat ik denk
lijkt zo verschillend
twee zienswijzen
twee oplossingen
maar is dat niet raar?

Wij zouden kunnen samensmelten
in woord en eveneens in daad
ik lees jouw brein
jij leest het mijne
woorden zo intens gemeend

ik ontfutsel jouw geheimen
jou is een blik in de mijne gegund
ik kruip in jouw hoofd
jij kruipt in mij
twee in één gedachte vereend

Resi Faessen-Teeuwen
Februari 2019

UltraKort Verhaal, Zeer Kort Verhaal of een gewoon kort verhaal: bij de SKO zijn we er dol op! Daarom vieren wij deze week van het kort verhaal met dit “pijnlijk gesprek” van onze José. Nog in de sfeer van Valentijnsdag:

Gebrekkige liefde

“Dat klinkt inderdaad pijnlijk meneer Lus, hoe denkt u dat het komt?”

“Nou ziet u dokter. Ik heb al jaren een heel erg leuke, lieve maar vooral mooie vriendin. Stapelverliefd ben ik op haar! Maar steeds als ik haar ten huwelijk vraag wijst ze me resoluut af. Hoe vaak ik ook op mijn knieën ga, ze lacht me compleet uit en zegt nog niet klaar te zijn om zich te binden. Gefrustreerd maar ook moedeloos word ik er van. De gevolgen zijn dus overduidelijk.”

“Als u het mij zo rechtuit vraagt zou ik op zoek gaan naar een nieuwe vriendin in plaats van mijn beide knieën laten vervangen.”

Hij slaakt een diepe zucht en veegt zijn ogen droog…

Kort verhaal in 120 woorden
©José Bergh-Berben november 2018

De Erfzonde uit het Scheppingsverhaal, maar dan in de versie van onze An…

Hij slaakte een diepe zucht
na het eten van de vrucht
die hij van Eva had aangenomen
terwijl hij wist wat er van zou komen
In ’t zweet des aanschijns zou hij moeten arbeiden
angstig zou Eva onder het baren lijden
zwoegen moest hij voor daaglijks brood
Eva moest hem daar bij helpen
dat zou duren tot hun dood
Het gezucht was niet meer te stelpen
wat ze gedaan hadden was niet geniaal
eigen schuld was het, allemaal!

An Cuijpers-Rutjens

Afgelopen vrijdag hebben wij in het Crematorium Weert afscheid genomen van Peter. Het was een bijzondere bijeenkomst met veel en verschillende persoonlijke herinneringen. Namens de SKO droeg Karin onderstaand gedicht voor, dat Terry de afgelopen week had geschreven:

(foto: Ron Massee)

Een laatste sonnet voor Peter

Het voorzitterschap nam Peter zeer serieus
post werd uitvoerig bekeken en besproken
al nam Peter je ook graag bij de neus
een leider met zachte hand was ontloken

als fiere haan in het hoenderhok, zo gesproken
was een partner in crime een goede keus
met Ad werd die tijd voor Peter glorieus
helaas werd deze vriendschap voortijdig afgebroken

je liefde voor schrijven, het spelen met taal
elke bijeenkomst je gastvrije, warme onthaal
menig discussie maar vooral des te meer pret

je humorvolle noot, je rustige en lieve aard
herinneringen voor immer in ons midden bewaard
jij zou zeggen: “Eindelijk weer eens een sonnet”.

Terry van Lierop, januari 2019

Rust zacht Peter