Afscheid moeten nemen van je dierbare ouwe trouwe viervoeter, wie gaat dat niet aan het hart? Terry schreef deze ontroerende herinnering aan haar hond Babs.
Mijn maatje,
Tikkende nagels op het laminaat
ronddraaiende staart bij binnenkomst
een troostende kop op mijn schoot
het heerlijke stoeien met elkaar
jouw iets te dikke lijfje
gevleid op mijn voet
zo aanhankelijk
genieten met elkaar
samen gezeten op de scootmobiel
onze dagelijkse rondjes langs het kanaal
je rust met je gewicht tegen mijn been
ik aai tevree je zachte oor
hoor nu het tikken van de klok
die onverhoopt het verleden achterlaat
die uren aaneenreeg tot jaren
jaren van onvoorwaardelijke vriendschap
ik mis je, mijn meisje
Terry van Lierop
Schrijvers Kring Ospel 
Plaats een reactie