Schrijvers Kring Ospel

Onze Karin is vol ver- en bewondering voor de oceanen en de diepzeewereld. Dat leidde tot deze bijzondere gedachte van een walvis. Neem er even je tijd en rust voor…

De walvis

 

De grens is bereikt: de tijd bijna om

Rapporten vol doemscenario’s

voor de Grote Blauwe Wateren

komen niet aan

Daarom zing ik vanaf nu een ander lied

dat met de grote WereldWinden

de aarde rond zal gaan

 

Ik zal alleen nog maar zingen

over het wondere samenleven

van alg tot walrus

van koraal tot orka,

 

over die oneindige wereld

waarvoor je alleen maar

met ademloos respect

diep kunt buigen,

 

over de oorverdovende rust

van dat vloeiend langzaam leven

 

De Grote Oceaanstromen

zal ik beschrijven en bedanken

want zij zijn immers die indigo baarmoeder

van onze groene Moeder Aarde

 

De grens is bereikt en

ik wens dat dit nieuw lied

vol verlangen heimwee liefde

de mens diep in zijn hart zal raken

en dat hij diezelfde dag nog

eindelijk wakker wordt,

beseft waar hij vandaan komt

 

Karin Vossen

December 2022

Nav de woorden grens en walvis

en het boek “De zwerm” van Frank Schätzing

Read Full Post »

 Een mooie winterimpressie van onze An!

Een concert van krassende kraaien

Hun podia zijn de door de wind zwiepende takken,

als de maaiende armen van een dirigent

De zon maakt er een lichtspel bij

en vanachter voorbij zeilende witte wolken

straalt van tijd tot tijd wit winterlicht

An Cuijpers

November 2008

Read Full Post »

We kunnen het nieuwe jaar niet beter openen dan met deze mooie gedachte van An: nog altijd actueel!

Saamhorigheid

 

Een gevoel van eenheid met je leefgenoten,

samen veiligheid op straat promoten

samen verantwoordelijk voor de natuur

ook voor verre vriend en buur

 

Dat uitdragen door al je daden,

nooit je goede voornemens verraden

maar doorgaan op ingeslagen wegen

 

Wie goed doet, komt saamhorigheid tegen

 

An Cuijpers

November 2008

 

Read Full Post »

De laatste dagen van het jaar nodigen uit om terug te blikken en vooruit te kijken.

Met als resultaat voor onze Terry, dit knap en zelfs fel gedicht. Om stil van te worden.

Grenzen

 

Loze woorden

drijven in de lucht

als flarden mist

boven een grasland

 

mensenrechten genegeerd

als irritante muggen

op een zomeravond

 

grenzen overschreden

door de hoofdrol geld

en zijn sidekick macht

 

mensen leunen gezapig

achterover wachtend

op die reality soap die

al de wereldse problemen

laat verdwijnen

 

zoals de zon de flarden

mist laat oplossen

en een ander beeld

voorschotelt

 

het wordt tijd voor

een barre winter

zodat we ontwaken

uit onze al veel te lang

durende zomerslaap

 

Terry van Lierop

December 2022

Read Full Post »

Vandaag, aan de vooravond van Kerstmis,

in plaats van een mooie quote op ons facebook:

een “alternatief” Kerstgedicht van onze An!

De ballen!

Rollebollend met de ballen

die Van gaal zijn leven vergallen

Dat zagen wij heden op de tee-vee,

heel Nederland leefde mee

Nu halen wij de Kerstballen van de zolder,

dat zijn ook ballen met wat kolder

We laten ons verblinden door de schijn

een mens moet een beetje blij kunnen zijn

Al is het met een mus, een dode:

even pauze met wat vrede

weg met de oorlog is onze bede!

An Cuijpers-Rutjens

Dec 2022

Read Full Post »

Hoe zou je het nu niet eens kunnen zijn met Resi haar Kerstwens?

De SKO wenst alle trouwe volgers heel fijne feestdagen!

Kerstmis 2022

Ik droom van een

mooi versierde boom

een kerstboom vol twinkelende lichtjes

met rondom deze sparrenboom

een schare van blije gezichtjes

Ik droom van een

stemmig gedekte tafel

voedsel, alles vers bereid

dat door meerdere families samen 

genuttigd wordt in gezelligheid

Ik droom van een sfeer van

vriendschap, van liefde

en genegenheid

voor hen die het moeilijk hebben

voor sommigen is het oorlogstijd

Ik droom nog steeds van vrede

van rust en veiligheid

op onze waardevolle aarde

maar voor miljoenen mensen

verloren deze woorden hun waarde

Ik droom en wens van harte

dat het niet bij dromen blijft

dat ik het nog beleef misschien

dat met Kerstmis overal ter wereld

het ware Licht wordt gezien.

Resi Faessen-Teeuwen

Read Full Post »

Ach, als jouw oude knuffel eens kon spreken…

Jouw vroegste vroeger

Bracht de nacht jou onrust

redde ik jouw droom

Bracht de dag jou spelletjes

speelde ik mee

Had je koorts

kalmeerde ik jou

Had je tranen

troostte ik ze weg

Was je blij, levendig

lachte ik mee

Was je vol verhalen

hoorde ik ze aan

Ik was immers jouw knuffel

Jouw hele wereld

Karin Vossen

31 mei 2007

Read Full Post »

December: we naderen het einde van dit jaar nu snel. Dat betekent: hoogseizoen voor enthousiaste, maar meestal niet heuse, goede voornemens. Onze Resi is het gelukt om zich eraan te houden!

Nooit meer…

Wat heb ik al een pogingen achter de rug!

Jarenlang was er op 1 januari het goede voornemen en daar bleef het dan ook bij. Hoe vaak heb ik niet restanten verkruimeld? Hoe vaak verdween een inhoud niet in de vuilnisbak? Ontelbare malen, moet ik eerlijk toegeven. De geest was altijd gewillig maar het vlees was de zwakke schakel.

Nu was mijn hinderlijke gewoonte niet alleen hinderlijk, maar ze bood ook vaak troost. Zat er iets tegen in het leven: ach wat maakte het uit. Ik had tenslotte mijn steun en toeverlaat, die alles weer relativeerde en rust bracht in mijn soms hectisch bestaan. Nu was mijn leven niet echt hectisch, ik maakte het er zelf van! Van nature ben ik een paniekschopper, dus als er ergens gepanikeerd moest worden, was ik erbij. Het was mijn specialiteit.. Na afloop ging ik dan rustig zitten met een kop koffie en mijn verslavingsobject. Wie deed me wat?

En zo maar opeens, na ontelbare mislukkingen, lukte het om te stoppen. Ik zou oma worden en dit gegeven duwde me over de drempel om dit genotsartikel af te zweren. Het was niet eens moeilijk,

omdat de echte wil om een dikke streep onder mijn verslaving te zetten, duidelijk aanwezig was. Ik maakte in juni 2001 mijn laatste halve peuk uit en zei: “Nooit meer een sigaret!” De bij deze uitspraak aanwezigen begonnen hartelijk te lachen onder het motto: waar heb ik dit meer gehoord? Na 20 jaar heb ik mijn belofte nog steeds geen enkele keer gebroken, maar geloof het of niet: een sigaret ruikt nog altijd heerlijk.

Resi Faessen

Oktober 2021

Read Full Post »

Een hartenkreet van onze Karin: hoe belangrijk is de leefbaarheid van een woonwijk? Ze kreeg er de nodige reacties op.

Onze buurtsuper gaat sluiten

Ik mis nu al mijn wekelijkse wandeling er naar toe,

de mensen uit de wijk die ik op straat tegenkwam

Ik mis de simpele praatjes die we dan maakten

en die onze buurt zo leefbaar maken

Dat is verlies

Ik mis nu al de vertrouwde gezichten

van het hardwerkende aardige personeel

Ik mis nu al de te kleine winkel,

de vertrouwde onhandige gangetjes

Dat is verlies

Het grote geld heeft weer gewonnen

Het leven is weer kaler en grijzer geworden

Dat is verlies

Karin Vossen

Nav “opschudding”

24 september 2022

Read Full Post »

Het was wijlen Jan Nijs, oud-leraar Nederlands, die tijdens een van onze WinterPoëzieAvonden een onvergetelijke indruk achter liet met zijn ondeugende grafteksten. Onze An liet zich hierdoor inspireren!

Grafschriften

 

Hier ligt een schipper begraven

Zijn boot is nu in veilige haven

 

Een elektricien deed zijn ogen dicht

Hij wandelt nu in het eeuwige licht

 

Een metselaar legde zijn laatste steen

Het huis was af en hij ging heen

 

An Cuijpers

juli 2008

Read Full Post »