Schrijvers Kring Ospel

Welk kind is niet geboeid door fantasiedieren? Een grappig, fris gedicht van Anja.

Ringelstaartje

Gisteren liep ik door het bos
en kijk wat zag ik daar:
twee piep piepkleine keuteltjes
heel dicht bij elkaar

Ze lagen tegen een eikenblad,
je kon ze nèt nog zien
Nieuwsgierig pakte ik ‘t blad,
daaronder lagen er wel tien!

Het was rond en plat en met een gaatje:
ik zocht het op in vaders kast
Want daar zou ‘k toch moeten vinden
van wie of wat dit keuteltje was

Ik kon mijn ogen niet geloven:
het was verdwaald, kwam van de maan!
Meegebracht door ruimtevaarders
dus hier heel erg ver vandaan

Wanneer het pik pikdonker is
dan moet je heel goed kijken
Want ringelstaartjes: je ziet ze niet
maar heel misschien wèl onder eiken

Anja Massee
April 2001

Vandaag het tweede gedicht n.a.v. dit bijzondere monument op het Oude Kerkhof in Roermond. Karin spreekt rechtstreeks de lezer aan.

Handen

Het is gemakkelijk om
een steeds dikkere
muur te bouwen
met boosheid
onwetendheid
angst

Maak je een vuist?

Het kost alle trots
vraagt moed en pijn
en volharding
om deze muur
weer af te breken

Reik je jouw hand?

Karin 15 juni 2019

Zomaar een onschuldige, doodgewone en zwoele zomernacht… Wie herkent zich niet in Terry’s verhaal?!

Horror in the bedroom

Dat geluid!
Verbeelding of waarheid?
Het zwelt aan.
Voorspelt niet veel goeds.
Daar is het weer, nu dichterbij…
Kruip onder het dekbed. Misschien merkt hij me niet op en laat hij me met rust.

Het is vlakbij! Ik moet iets doen!

Moeheid maakt mijn benen stijf. Ze protesteren: nee, niet opstaan. Laat ons alsjeblief rusten!
Het geluid laat mijn trommelvliezen gonzen. NU! In een reflex zwaai ik mijn ledematen uit bed . Knip het licht aan en: PATS! Hebbes! Die rotmug kan de pot in!

Nestel mij heerlijk in bed.
…
Net als Klaas weer volop begint te strooien… dat geluid! HELPPP!!!

Terry van Lierop
19 augustus 2002

Op het Oude Kerkhof van Roermond vind je dit bijzondere graf. Het inspireerde ons tot enkele speciale gedichten. Vandaag het eerste, van Resi.

een muur van verbroken religies
een muur van godsdienstigheid
een muur van verschillende visies
een muur die tweespalt verspreidt

een muur van menselijk falen
een muur als scheidingslijn
een muur die zwijgt in alle talen
een muur van religieus venijn

’n mens deed daarop een vinding
doorbrak de malligheid
hij opperde een verbinding
tot beider tevredenheid

twee armen reiken over de muur
ze geven elkaar een hand
zo brandt nog steeds ’t liefdesvuur
en zegeviert het gezond verstand

Resi Faessen

Anja beschrijft knap een warme zomerdag die overgaat in een zwoele zomeravond.

Nocturne

De middagwarmte flauwt
langs zandgele muren

Luisterstil, temidden van alles,
luidt een nocturne
het voorspel van de avond in

Onbelemmerd laat hij
zijn oren masseren
door deze dromerige klanken
uit ontsloten ramen

Zwaar ruikt de zuiverheid

Anje Massee
Februari 2001

Ook dit jaar weer tropische temperaturen in de Nederlandse zomer! Onze Annemiek had daarom geen enkele moeite om haar eigen vakantieparadijs te vinden…

Vakantie

Beste mensen,
het klinkt misschien een beetje gek
geen paspoort, ticket of koffer
en toch meteen klaar voor vertrek.

Onvoorstelbaar,
maar deze vakantie is echt niet duur
geen cruise, hiking of backpack
toch steeds opnieuw een avontuur.

Slechts één stapje,
en mijn droomreis gaat van start
kornoelje, hosta’s, lavendel
hun bloemenpracht steelt mijn hart.

Beste mensen,
de auto komt voorlopig niet van stal
geen verre reis voor schoonheid
kleine vreugden vind je overal……

Annemiek Korsten

Onze dappere stelling is: over ELK woord kun je schrijven. Dat heeft Anja maar weer eens mooi bewezen met onderstaand woord.

“Aanhalingstekens”

Ik heb me enigszins verdiept
in tekens en in taal
Maar het woordenspel blijft onvermoed
omdat ik steeds maar weer verdwaal

De lettergrepen, letterklanken
ze hebben je in een houten greep
Want rijmelarij of echt wat dichten:
daarin zit ‘m nu de kneep

Woordentekens zijn ook belangrijk:
een vraagteken of leg je de klemtoon verkeerd,
een uitroepteken of “aanhalingstekens”
wanneer het een schrijver is die je citeert

En steeds maar weer opnieuw proberen
of het loopt met de ritmiek
een gedicht moet in je oren klinken
als symfonische muziek

Anja Massee
januari 2002