Schrijvers Kring Ospel

Een hartenkreet van Terry waar je alleen maar stil van kunt worden…

Contrast

Zie het gras groeien
hoor de merel roepen
zie de planten dringen
hoor de boer zaaien
zie de kikvors duiken
hoor de eenden snateren
zie de lucht open en blauw

alles lijkt vredig en natuurlijk
zoals elke lente weer ontroert
ieder seizoen zijn charme strooit
puttend uit een vat zonder bodem

totdat ik zie, hoor en lees
over klimaatverandering
het milieu bruut verstoort
geplet door mensenhanden
plant en dier gaan ten onder
maakt me verdrietig en woest
maar bovenal RADELOOS

Terry van Lierop

Een bonte mengeling van ontmoetingen en schrijfsels zijn de afgelopen vijfentwintig jaren aan ons voorbij getrokken. Graag geven wij jullie een indruk van de activiteiten die stammen uit de “pré-digitale” periode:

Juni 1997:
Deelname aan het geslaagde Landjuweel “Heksenketel” te Altweerterheide, samen met andere schrijversgroepen.

April 2002:
Opluistering jaarvergadering van de “Vereniging van ouders en verwanten van mensen met een verstandelijke handicap”

Augustus 2004:
Deelname aan de Peelweek, Nationaal Park De Pelen te Ospel-Dijk, met gedichten op de wandelroute.

September 2004:
Wandeling met gedichten onderweg van Jac Jacobs, rondom het prachtige Zuidlimburgse Beek-Elsoo. Met als gids de dichter zelf.

Zomer 2000: op de fiets, helemaal naar Heibloem

Maart 2007:
Gastlessen verzorgd bij het toenmalige AOC Nederweert, nu het CitaVerde College.

November 2008:
Opluistering en deelname aan de overlegavond: “Hoe ziet Ospel er over 10 jaar uit”. Georganiseerd door de Dorpsraad Ospel voor alle inwoners van het dorp.

Augustus 2014:
Deelname aan de boeiende dag Ode Aan Het Schrijven, theaterboerderij Boeket, Nederweert.

En verder natuurlijk:
(Inmiddels beruchte) sketches en liedjes bij jubileumverjaardagen en -huwelijken binnen de SKO.

Dichtbundels in eigen beheer.
Schrijven naar aanleiding van o.a. Kerstvieringen, schilderijenexposities, wandelroutes.

Aug 2007: speurtocht “de Ceasar Code” Maastricht

Nog véél meer (recentere) activiteiten van ons vind je onder de tabs “Project” en “Bundel”. Struin eens op je gemak rond in deze tabs en je ontdekt, net als wij:

WAT KUN JE MET SCHRIJVEN LEUKE MOOIE BOEIENDE ONTROERENDE DINGEN DOEN!!!

De zussen An Cuijpers en Mia Frenken zijn altijd al enthousiaste schrijfsters geweest. Toen ze in 1990 in Weert een poëzieavond hadden meegemaakt van het Literair Café Weert, zeiden ze tegen elkaar: “wat jammer dat zoiets niet in Ospel bestaat”. Ze trokken de stoute schoenen aan en organiseerden in 1991 de eerste Poëzieavond in Ospel. Vriendinnen, nichtjes, zussen, buurvrouwen: het halve dorp werd “slachtoffer” van hun uitnodiging. Die avond vond plaats in het oude gemeenschapshuis in het voormalige St. Anna klooster in de kom van het dorp. De voortvarende zussen sleepten zelf thermoskannen koffie/thee mee. De bezoekers moesten hun eigen kop en schotel meebrengen omdat het gemeenschapshuis nog geen afwasmachine had… Ze hadden het goed ingeschat: er was veel belangstelling en waardering.

Het zouden uiteindelijk in totaal 17 prachtige WinterPoëzieAvonden worden, van 1995 t/m 2008 georganiseerd door de SKO. Die waren aanleiding voor enkele radio-interviews op de zondagmorgen, door Neerlandicus Koos van de Wouw, bij de toenmalige Stichting Lokale Omroep Weert. Dit in het kader van de jaarlijkse nationale Nacht van de Poëzie en onze jaarlijkse WinterPoëzieAvond in diezelfde periode.

Enkele thema’s willen wij jullie niet onthouden:
Roos
Millennium
Springplank
Luchtkasteel
Ik zie ik zie wat jij niet ziet
Opgeruimd staat netjes.
Onder de tab “Uit de oude doos” van deze site, is een selectie gedichten van deze avonden opgenomen. Die wordt nog regelmatig uitgebreid.

zomer 1999: Letterkundig museum Den Haag en Scheveningen

zomer 1999: perspresentatie bundel “Droombeelden”

We zijn gestopt met de avonden omdat het ons ieder jaar meer en meer moeite kostte om het niveau en de frisheid van presentatie te handhaven. De maandenlange voorbereidingen leidden ertoe dat het schrijven van gedichten zelf, steeds meer op de achtergrond raakte.

De WinterPoëzieAvonden werden gekenmerkt door een trouw en groot aantal bezoekers, steeds wisselende muzikale omlijstingen en altijd verrassende eigen bijdragen/voordrachten vanuit het publiek. Het waren sfeervolle en spontane bijeenkomsten waar wij met veel dankbaarheid en een tikkeltje weemoed terugdenken.

Volgende week, in de laatste aflevering, willen we graag even terugblikken op al die mooie ontmoetingen die het schrijven van al die gedichten en verhalen ons heeft gebracht in de afgelopen vijfentwintig jaren.

De zussen An Cuijpers en Mia Frenken organiseerden begin 1990 de eerste PoëzieAvonden in Ospel. Over deze avonden vertellen wij de volgende week meer. Tijdens een van die PoëzieAvonden was er in het publiek een groepje deelnemers aanwezig aan de cursus autobiografisch schrijven o.l.v. psycholoog Willem Smits uit Altweerterheide. Peter Massee was daar één van. Tijdens deze avond greep hij spontaan zijn kans toen hij op het podium stond: hij riep geïnteresseerden op om een eigen Schrijverskring in Ospel op te richten. Dit was een gouden initiatief! Op 17 maart 1994 kwam de SKO voor het eerst bij elkaar.

Peter was gedurende de 25 jaar die volgden, naast initiatiefnemer, ook voorzitter. Wij menen hem het beste recht te doen door het plaatsen van dit gedicht:

Geur

Kijkend vanuit mijn raam
de nacht nog in mijn lichaam
staar ik nietsziend in de verte
de dauw nog in mijn ogen.

Vage herinneringen kloppen
aan, ruik ik dezelfde geur?
Is het een brandlucht die nog
in mijn geheugen schemert?

Voorzichtig schud ik mijn hoofd
probeer de spinraggen te verdrijven
maar de geuren blijven aan-
dringen tot ik ze herken.

Ik sper mijn ogen open, beneden
sputteren eieren in de pan.
Mijn lief is voor mij bezig, maar
wat sta ik nog te treuzelen?

Peter Massee
2 maart 1998

(foto’s: Wim Kessels)

Al vijfentwintig jaar delen wij lief en leed, inspiratie, plezier en bijzondere momenten. Deze mijlpaal was voor ons een goede reden om een feestje te bouwen. Afgelopen donderdag 25 april 2019 hebben wij onszelf dan ook getrakteerd op een heerlijk en plezierig etentje bij De Daatjeshoeve, Nederweert/Laar. Natuurlijk borrelden, al dan niet met hulp van de nodige glazen wijn, de anekdotes als vanzelf naar boven.

Volop in aktie…

Hoogtepunt van deze avond was het aanbieden van een gedichten/fotoboek over en van Peter Massee, aan zijn vrouw Anja. Zij werd totaal verrast en was onder de indruk van dit persoonlijk gebaar: een terecht eerbetoon aan haar nog niet zo lang geleden overleden man. Anja, wij hopen dat het je veel steun en vreugde mag geven wanneer je thuis op jouw gemak dit boek doorbladert. Wij bedanken Annie voor het vele werk dat zij heeft gestoken in het maken van dit prachtige aandenken aan Peter.

Karin mag namens de SKO het boek aanbieden aan Anja

Het was een geslaagde avond, of, zoals onze José het treffend samenvatte:

“Een lach en een traan
Iedereen altijd zo spontaan
Ruimte voor emotie en verhalen
En op het eind moet Annemiek weer betalen”

Waarvan akte 😉

Wij wensen al onze lezers een

En we blikken alvast vooruit, samen met An, naar het komend weekend: Koningsdag. Met als hoogtepunt de vrijmarkt. Feestelijk spel van bieden en loven, afstand doen van dierbare spullen of nieuwe spullen omarmen…

Keuningsmerrentj

Ich bin nao de Keuningsmerrentj gewaestj
waat waas det toch ein fieëst
Ich heb mien poppe dao verkochtj
en mennig speulgoodbieëst
Wi-j ich weer nao hoês tôw ging
waas ich wul alles kwieët
En met un dikke portemennee
haaij ich toch un bitje spiêt
Want noets mieër kumptj dae tieëd trök
waoin ich zoë bli-j heb gespeûldj
Vör di-j dikke portemennee
heb ich um nôw ingereuldj
Un anger maechtje es bli-j met mien speûlgood
det es baeter dan oppe zölder beware
wao het allein mer stoof zooj vergare.

An Cuijpers-Rutjens

Als onze An maar kan schrijven over de natuur: dan bloeit ze helemaal op! En wij, al lezende, daardoor ook…

De wederik

De wederik kwam op bij het ochtendgloren
samen met het eerste licht
Hij werd uit de aarde geboren
zijn stamper op de zon gericht

Dikke hommels landden er op
vertrokken met stuifmeel op hun kop
Bonte vlinders kwamen aangezweefd
en ze vroegen heel beleefd:
“Mogen wij van uw mede drinken?
Wij zullen op uw gezondheid klinken!”

Toen het avond werd was de wederik moe
Hij vouwde schielijk zijn blaadjes toe
Gaf anderen vreugde in het leven,
daarvoor zijn leven doorgegeven

An Cuijpers
Juli 2001