Het is bijna Moederdag, speciaal voor alle moeders dit keileuk en hartverwarmend verhaal van Terry. Over een moeder-zoon onderonsje. En een hond…
Sam en Toets, een lekker duo!
Het is een schat van een vent. Vaak een lust, soms een last. ‘t Twinkelen van z’n ogen bij het wakker worden, maakt mijn dag al zonnig. Als een vulkaan, barstend van energie, springt hij uit bed. Zijn lavastroom achterlatend. Alles wat zijn grijphandjes te pakken krijgen, wordt voorzien van zijn handtekening: beplakt met lijm, bewerkt door zijn “reparatiekistje” of voorzien van blauwe, gele of rode stift.
Onze kleine knul van twee heeft één grote liefde: onze hond Toets, een Engelse Cockerspaniël. Elke morgen bij het weerzien wordt ze uitbundig geknuffeld en bij de oren gepakt, waarin hij liefdevol fluistert: “Toetsie-floetsie”. Dit herhaalt zich de hele dag, in allerlei variaties. Wanneer Toets niet achter Sam aanloopt – vooral tijdens koffietijd – dan stort Sam zich wel liefkozend op Toets in d’r mand.
Tijdens het koffiedrinken deze morgen kiest hij zijjn favoriete snoepgoed, een lolly. Kwijlend loopt Toets achter hem aan. Even later komt Sam me teleurgesteld melden dat hij zijn lolly kwijt is. “Kan um nie meer finde” spreekt hij radeloos met opgeheven handjes. Na een zoektocht binnenshuis, zit er niets anders op dan Sam nog eens in de trommel te laten graaien. Na mijn koffiepauze komt hij huilend binnen. “Weer …. lolly … kwijt” snikt hij. “Dit is de ochtend van het lollymysterie” bazel ik verbaasd. Een overval door lolly-mieren? Lolly etende tuinplanten?
Tikkende hondenpoten in de bijkeuken, Toets komt binnen. Sammetjes ogen twinkelen bij het zien van Toets. Zijn grote liefde heeft het mysterie ontrafeld: aan elk oor bungelt een lolly! Hij knuffelt haar uitbundig en trekt de lolly’s van haar oren. “Toetsie-floetsie”!
Terry van Lierop
22 augustus 2001
