Anja schreef dit gedicht vóór woensdag 7 januari. Die avond las zij het ons tijdens onze bijeenkomst voor. Het beeld dat zij schetste, was zomaar ineens wel heel kortbij gekomen en wij waren er stil van. Graag willen wij het met u delen: Veel te veel Anja
Een heel andere reis in gedachten zijn de verhalen van deze maand:
Peter heeft een zeer geslaagde poging gedaan om het feestgewoel onder woorden te brengen rondom de Vastelaovundj: Carnavalist
Terry heeft een prachtig, meeslepend verhaal geschapen dat bijna een mini-roman is. Het leest zich vanzelf en leent zich perfect voor deze donkere winterdagen: Wisselaar
Het blijft een indrukwekkend sterk, maar ook aangrijpend gedicht zoals we allemaal ervoeren toen Anja het voorlas. We waren er stil van – met in onze gedachten de zojuist gepleegde aanslag in Parijs. Toch is het een gedicht van alle tijden en alle ellende in de wereld. Petje af!