Het thema “roos” (of “bloemen”) nodigde de SKO uit tot poëtische gedachten, zoals dit gedicht van Karin
Bloemen
Een zomerdag waarop in velden
trotse korenbloemen en vlammende klaprozen
broederlijk samen in de wind
met volrijpe korenaren wiegen
in jaren en seizoenen
en blijven wiegen
Een zomerdag waarop
uitbundige paardebloemen
dansen met het gras in de wei
en het fluitekruid
Waarop kamillen in de bermen
voorbijgangers belonen
met geuren verrassende geuren
Op zó een dag
wil ik mijn graf vinden
onder een zee van madeliefjes
en vergeet-mij-nietjes
Karin Vossen
November 1997
Geef een reactie