Lag het aan het teveel aan Kerstkransjes, André Rieu of oliebollen? Dàt vermeldt het gedicht niet. Gelukkig vond Anja wel een oplossing voor haar slapeloosheid.
Wij wensen u een goed uiteinde!
De dief van mijn nachtrust
Ik zou wel willen rusten
ik zou wel willen slapen
maar ineens is het vermogen
om dat te doen verloren
Ik kruip steeds meer onder de dekens
maar de warmte kan ik niet meer vasthouden.
Opeens zie ik hem weer staan
op aanzienlijke afstand
ik huiver
Ik stap in de stilte, die hoorbaar wordt
de wekker tikt de uren voort
één uur, twee uur, drie uur
Het hersenspook draait op volle toeren
en de molen maalt mijn gedachten er door
Ik wil rusten, ik wil slapen
maar mijn longen aaaaaa-de-men
de gelukte lucht “INSPIRATIE”
Anja Massee
December 2015
Geef een reactie