In onze serie “Uit de oude doos” nemen wij u mee naar de WinterPoëzieAvond van januari 1999. An opent de rij met een duidelijke gedachte over “de tijd”.
Als snelle jongens gaan de jaren
Het jaar tweeduizend komt in zicht
Het komt er spoorslags aan
De vraag werd tot de tijd gericht
toch niet zo vlug te gaan!
Wij willen tot onthaasting komen
Het tempo ligt voor ons te hoog
Wij willen tijd hebben voor dromen,
sterren kijken aan de hemelboog
Ook willen wij niet zo vlug oud zijn
Wij worden het liever langzaamaan
Want oud worden is wel fijn
maar oud zijn is niks gedaan!
An Cuijpers
Oktober 1998
Schrijvers Kring Ospel 
Geef een reactie