De WinterPoëzieAvond 1999 had als thema: het millennium. Dat was voor Anja aanleiding om haar verwondering uit te spreken over de geschiedenis van de mensheid. Een gedicht dat je niet moet proberen te begrijpen, maar moet “proeven”.
Van 2000 tot 2000
Ik wandel op Thebe
om jou te ontmoeten
Wanneer zal ik je vinden
als tijd niet telt
als de farao zijn sarcofaag bouwt
en ik de spijkers zoek
om alles op schrift te stellen.
Als ik mijn rustplaats verlaat
zie ik Griekse broeders
hun ijzeren wapens hanteren,
terwijl ik in alphabetisch schrift
woorden zoek om jou over
de liefde te schrijven
Te laat ontwaak ik om Julius Caesar
te zien vermoorden en Cleopatra zichzelf
Maar een Kind wordt geboren
zonder liefdesdaad
en achterom ziend
zie ik jouw schaduw
in de loop van de tijd
die terug stroomt
Laat de tijd maar gaan
Voordat het millennium wordt bereikt
vertraag ik mijn pas
om de ontwikkeling van de Japanse poëzie te volgen
Mijn tekort aan woorden
put ik uit deze bloem der letterkunde
Geniale dichters brengen mij dichter bij jou
Herinneringen aan puur geluk
verzanden in zwarte aarde
Ik wil niet meer zien
hoe alles voorbij gaat
en twijfelen aan het eeuwig Zijn
Dus deel ik jou met mijn computer
omdat zijn geheugen het mijne overtreft
totdat het millennium je wegvaagt
Pas dan
ga ik weer spijkers zoeken
Anja Massee
Oktober 1998
Schrijvers Kring Ospel 
Geef een reactie