Hilly gaf de schrijfopdracht: nacht en nevel. Dankjewel daarvoor Hilly, het inspireerde ons tot bijzondere gedichten. Vandaag het eerste: een sfeervol herfstbeeld van Anja.
De zomer weifelt om zijn greep los te laten
los getrapt helmgras krijgt een okeren tint.
Nachten lengen zich en verdwijnen in de nevel,
die als een wollige deken alles omarmt.
Schaapjes zo dichtbij en toch,
zo veraf, verdwenen in wazige wolken.
Forse bomen tranen. Hun voorbije tijd
komen amper boven de mist uit
en onder aan de voet staan onkruid
en mos te snakken naar water.
Afgevallen blad siert mijn pad
tot een kleurig tapijt.
Niet dat ik ze zie, maar ik luister,
plotseling, omhoogkijkend,
wordt de stilte verbroken
door gekwetter van een zwerm ganzen,
die oplossen achter een grauw hemeldak.
In het dampende morgenland
komt een onzeker zonnetje op.
Anja Massee
November 2016
Schrijvers Kring Ospel 
Wat een prachtig gedicht heeft Anja geschreven!