In een kwakkelwinter zoals dit jaar, krijg je heimwee naar een sprookjesachtig sneeuwlandschap zoals Karin beschrijft.
Nieuwe wereld
Er ligt een dik pak verse sneeuw
De heldere vrieslucht
tintelt door mijn longen
Wangen blozen van verwachting
Ogen drinken vol ongeloof
deze nieuwe wereld in
Alleen het vederlicht
kloppen van mijn hart
raakt de stilte aan
Ik luister naar de sneeuw
Het schrale zonlicht
strekt een deken uit
van geborgenheid, van heimwee
Er bestaat geen pad
door dit ongerept wit
Mijn richting is vrij
ik verbreek het moment
en zet de eerste voetstap
Karin Vossen
5 januari 2018
Schrijvers Kring Ospel 
Breekbaar mooi