Wat een overvloed aan lente en bijna zomers weer, deze maand april! Karin liet zich hierdoor inspireren tot een “zacht” gedicht.
Bloesem
Ik zag ze al weken hunkeren,
die kale magere wintertakken:
eerst voorzichtig, bleek-groentjes wakker
uiteindelijk de knoppen barstensvol
Ze popelden, die jonge knoppen
en konden haast niet wachten
Vanmorgen vroeg toen ik nog sliep
is daar dan toch het enig
juiste moment in tijd gekomen
De bomen in mijn straat op een rijtje
vieren uitbundig hun feest met
bruidsjurken van bloesemblaadjes
die dansen in de wind
Ze hebben maar één week
die tedere witte minne blaadjes
Dat weten ze niet dat deert hen niet
Ze dansen, verleiden en ze geuren
totdat er dikke lauwe
regendruppels de blaadjes
vriend’lijk begeleiden
door het luchtblauw
naar stoepen asfalt struiken
auto’s fietsen dunne jassen
Hun val is zacht en
op het enig juiste
moment in tijd
Karin Vossen
7 april 2018
Je ruikt bijna de lente door je woorden, mooi!!