Annie schildert een prachtig oer-Hollands tafereel in de herfst.
Een waas ligt over het land
Een waas ligt over het land
en ik zit langs de kant
‘k voel fijne druppels op mijn gezicht
een koe deint in ‘t mistig ochtendlicht
golvend drijft ze dichterbij
steeds dichter bij mij
Een waas ligt over het land
en ik zit langs de kant
zie haar tong die langs haar neusgat likt
een klonterstaart die even lucht aantikt
bruine ogen, van mij en die van haar
kijken, kluisteren, staren naar elkaar
Een waas ligt over het land
ik zit nog even langs de kant
wil naast haar dobberen in de trage witte wat
laat me zakken en zoek een pad
duik onder in de wollige baai
mijn voeten glijden weg …… shit een koeievlaai!
Annie Kessels
10 –12-00
Geef een reactie