Schrijvers Kring Ospel

Annie beschrijft heel mooi hoe een meisje met het syndroom van Down haar eigen plekje in de maatschappij heeft.

Elke

‘Acht streepjes water is vier schepjes koffie‘
een formule die wordt uitgesproken
Wiebelend van het ene op het andere been
kijkt ze hoe de koffiekan zich vult
Giechelend en pratend
soms dubbel van de slappe lach
of met een glimlach voor niemand in het bijzonder

‘Kijk eens even in de koelkast‘
ze praat zichzelf op weg
Denkend aan ‘terrasjes pikken‘
zorgt ze voor melk en ook voor suiker
en telt de mokken op het blad
Alle oortjes staan ordentelijk
te wijzen naar een kant

‘Ik heb vandaag nog koffie voor jou‘
de glimlach is voor mij
We delen samen een binnenpretje
‘fijn Elke, graag een volle mok’
In uiterste concentratie schenkt ze
het laatste restje uit de kan
Samen kijken we, méér zat er niet in

Annie Kessels 31-10-00
n.a.v. water