Soms komt er in onze groep een gedicht voorbij met een gouden randje. Zoals dit gedicht van Terry. Je zou het moeten inlijsten, vaak lezen en wie weet iemand cadeau doen.
Op weg
geparkeerd tussen twee werelden
op zoek naar de invoegstrook
je gevoelens overal en nergens
energievretende tijdzone
tranen die wellen
bij het afscheid nemen van
wat was om voorzichtig
een stap vooruit te zetten
overal en nergens
stuiteren je emoties
invulling van een ander bestaan
onzeker je reis
de nooit aflatende lavastroom
van gedachten die over
elkaar heen borrelen
op zoek naar peace of mind
tot liefde je laat ademen
een plek je rust geeft
aanvaarding je hart verrast
tot dan duurt de strubbeling
tussen
overal en nergens
Terry van Lierop
Geef een reactie