Schrijvers Kring Ospel

Deze week twee berichten!

Resi schreef een levendig, kleurrijk gedicht over muziekinstrumenten. Goed getroffen, je ziet ze als vanzelf tot leven komen.

Mozaïek

In okergeel en oranje tinten
klagen de tonen van de klarinet.
Tezamen met het brutale
van de in goud schallende trompet.

In kleurschakeringen klinken
vibraties van de ruige gitaren.
Uit de donkerbruin gekleurde violen
hoor je weemoed in de snaren.

Geluk en rampspoed bereiken ons
in de zwaarte van de contrabas.
De piccolo zingt zijn heldere noten
alsof hij niet klein, maar veel groter was.

Dan zijn er zielenroerselen
van de gewone en de dwarse fluit.
Zij gillen ielig en ook ijlig
emoties in gevarieerde toon er uit.

Een stemmige heesheid heerst
in het geluid van de mannelijke saxofoon.
Tevens is er het ritmisch springen,
van de metalen plaatjes van de xylofoon.

Staand tokkelt de statige harp
terwijl haar bespeler op een krukje zit
De drukte van roffelende trommels en pauken
zijn nadrukkelijk aanwezig in wit.

Hoor het gepingel van de stoere piano
volledig in stemmig zwart gehuld.
De ruimte wordt voorts door de diep warme klanken
van de houten hobo gevuld.

De vrolijke uitspatting van een accordeon
vraagt de aanwezigen ten dans.
De glinsterende timide triangel
grijpt bij deze meteen de geboden kans.

De messing belletjes van een klokkenspel
weten zich tingelend geen raad.
In toom gehouden door de blinkende bekkens
blijven ze keurig in dezelfde maat.

Zo ontstaat een mozaïek van tonen
gecombineerd met het kleurenspel.
Muziek is niet alleen maar hoorbaar;
een klank heeft kleur, dat zie je wel.

Resi Faessen-Teeuwen