In memoriam Peter Massee
Ospel, 25 januari 2019
Natuurlijk wisten wij al langer dat de gezondheid van Peter veel te wensen over liet. Toch was het moment van zijn overlijden voor ons nog veel te snel. Het voelt onwerkelijk. Hij is 84 jaar geworden en thuis heel rustig en omringd door alle mogelijke liefde, ingeslapen.
Naar aanleiding van de cursus autobiografisch schrijven van psycholoog Willem Smits, zijn de schrijversgroepen Altweerterheide, Weert en ook de Schrijverskring Ospel ontstaan. Ook Peter nam aan deze cursus deel. Hij nam het voortouw voor de oprichting van onze SKO, nu 25 jaar geleden. Hij is vanaf het begin onze voorzitter geweest: een heel lieve en zorgzame voorzitter.
Binnen de SKO is zijn uitspraak “Is dit een gedicht?” wereldberoemd geworden. Die leidde steevast tot een frisse discussie. In onze gedachten zullen wij hem nog heel lang zien zitten op zijn vaste plekje: eerst aan het hoofd van de tafel, de laatste tijd aan het raam, al mijmerend naar buiten kijkend.
Meer dan eens heeft hij oprecht uitgesproken hoeveel hij van zijn “Anjaatje” houdt en hoe belangrijk zij en hun gezin voor hem is.
Graag geven wij Peter zelf het laatste woord in zijn mooie gedicht:
ODE AAN DE PEEL
’s Morgens
in alle vroegte
op de fiets
op de trappers
je gezicht verkrampt
je handen versteend
op pad
naar de natuur.
Lichte nevel op de wegen
maar daar verschijnt al
de oude schaapskooi
met zijn karakteristieke kap
De adem als een rookpluim
over knuppelbruggetjes
en veenpaden
de broedende kokmeeuwen,
de slaperige sterntjes
reageren nog niet.
We zijn alleen
de rust nog niet verstoord
met ferme pas
veren we mee
met de zachte grond
de zon komt langzaam op
boven de duistere peelstronken.
Op de smalle paden
langs het Elfde
en het Eeuwig Leven
denken we aan vroeger
hoe onze voorouders
hier konden delven
het zwarte goud
voor potkachel en stoof.
De Peel
waar tussen de struiken
nog heksen woonden
die men ’s avonds
zag overvliegen zonder gerucht
en waar een droge, warme zomer
zorgde voor rookpluimen
die bleven walmen
bijkans tot in de eeuwigheid.
Peter Massee
28-11-1997
(uit de bundel “En dan weer verder te gaan…” 2011)
Wij wensen Anja, Peter-Paul, Nicole, Ron en hun families alle licht en sterkte toe. Dat die vele mooie en goede herinneringen jullie mogen steunen.
An/Piet, Annemiek, Annie/Wim, José/Jan, Resi/John, Terry, Karin
Schrijvers Kring Ospel 
♥