Vandaag het derde en laatste gedicht n.a.v. deze bijzondere foto. Annie schreef een prachtig gedicht dat uitnodigt om steeds weer opnieuw te lezen en te “proeven”.
Liefde
Het is stil op het oude kerkhof
behalve de vogels, zij zingen
en zorgen voor kleine vreugdes
een grafzang vol hoop en levenslust
zij zingen dagelijks voor ieder
zonder oordeel en onderscheid
zij vliegen vrij over de muren
die gelovigen scheiden
en nestelen in oude takken
en het bladerdak boven alle graven
waar wanhopige geliefden reiken
elkaar vinden in eeuwigheid
steense muren, opgetrokken vanuit de leer
en overtuiging tot gehoorzamen
worden overbrugd door samengeklonken liefde
Grenzeloze liefde, kracht en hoop
de natuur oordeelt niet en ook de zon
strijkt haar warme gloed over eenieder op het oude kerkhof.
Annie Kessels
Schrijvers Kring Ospel 
Geef een reactie