Vliegen: voor de een heel gewoon, voor de ander een grote angst. Voor onze Karin: een prachtig avontuur.
Nachtvlucht
Toronto, vroege avond
Eerst volgt het vliegtuig
nog even de kustlijn
Dan zwaait het af, de oceaan op
Haastig verdwijnt nu zo maar
de dag voor de nacht
Zwarter dan zwart
Dieper dan diep
Geen horizon
voor onze zoekende ogen
Het duurt en het duurt maar
ademhalingen lang
Een bubbel die de tijd tart
Staat het vliegtuig stil
en stroomt het water onder ons?
Of fladdert het vliegtuig
als een aarzelende mot
verloren
boven de roerloos wachtende
gulzige mond van het duister?
Zo maar ineens ontwaakt
de prille morgenzon
Wij vinden nu als vanzelf
de weg naar het licht:
Zuid-Engeland baadt
in een stralenkrans
vroege ochtend
eindelijk Schiphol
bijna thuis
Karin Vossen
Schrijvers Kring Ospel 
♥