Met dit gedicht willen wij een hart onder de riem steken:
- alle mensen en hun naasten, die getroffen zijn door het coronavirus
- alle mensen die nu nog eenzamer zijn dan ze al waren
- alle toppers in de zorg en andere sectoren, die meer dan keihard werken
- alle mensen die spontaan, in welke vorm dan ook, verlichting en steun bieden.
Als angst het bangst is
als je voor een ander vreest
en doodsbenauwd om iemand bent
van wie je houdt
dan ben ik van mijn leven
nooit zo bang geweest
Als eenzaamheid is dat je
angstig afstand houdt van dierbaren
omdat je voor hun leven vreest
dan heb ik mij nog nooit
als zo alleen beschouwd
Wie voor zijn eigen vrijheid vecht
die sneuvelt morgen
Wie zich wil redden
moet voor een ieder ander zorgen
Ilja Leonard Pfeijffer
Geef een reactie