Deze week twee berichten.
Annie beschrijft in dit gedicht heel knap hoe de coronamaatregelen bij haar een verstilling teweeg brengen.
De middagen in mijn tuin zijn rustig
en lang als ik dit wil
een rust als ingehouden adem
maar vergeelde bladeren van tulp en narcis
de halmen van het riet
laten zien dat natuur blijft ademen
in de natuur buiten mijn tuin loopt nu
het onbekende pad
van een vastklampend parasiet
doorheen de tijd zal
dit pad bewandeld moeten worden
willen we het leren kennen
maar ik wil nog even mijn adem inhouden
middagen in mijn tuin
en leren van de natuur
leren van het riet
sterk en toch buigzaam
gaan meebewegen in de wind
en ademen in de tijd
Annie Kessels
7 mei 2020
Schrijvers Kring Ospel 
Geef een reactie