Karin heeft geen “Verborgen Verleden” nodig om als vanzelf drie generaties terug te gaan in de tijd. Vandaag haar sfeervolle indruk van deze reis.
Haar slaapkamer
De oude kast geurt behaaglijk
naar vele voorbije generaties
Ze wordt gestreeld door het stof dat haar
met een spinragdun laagje bedekt
Op bed ligt de gehaakte sprei
crèmekleurig, proper en kreukloos,
in kalmerende uren vervaardigd,
rondjes als een zeeschelp
van binnen naar buiten draaiend
die rechtlijnig aan elkaar zijn gemaakt
De lampetkan staat
op de sobere stoel te wachten
op het regenwater uit de pomp
Op een steun met kanten kleedje
staat het Mariabeeld,
haar voeten half verborgen
onder het bordeauxrood velours,
haar aangezicht vol mededogen
voor wie het ziet
onder haar glazen stolp
Karin Vossen
3 mei 2003
Schrijvers Kring Ospel 
Geef een reactie