Soms maakt eenvoud en herhaling een gedicht heel krachtig. Dit juweeltje zomerse poëzie borrelde op bij onze An.
Toekomstdromen
Boven de blauwe bergen van het niemandsland
drijven mijn gedachten als witte wolken
naar de eindeloze zee van het vervulde verlangen
Zolang het verlangen onvervuld is
drijven mijn gedachten als witte wolken
boven de blauwe bergen van het niemandsland
An Cuijpers
Januari 2005
Schrijvers Kring Ospel 
Geef een reactie