Voor de ietsje oudere jongeren onder jullie: vandaag een prachtige jeugdherinnering van onze Annie. Even lekker zwijmelen in de nostalgie!
1960
Waterdruppels zoeken met schokjes een weg naar beneden
riviertjes maken kleine aftakkingen
in het landschap op ons keukenraam
de wereld achter het venster buigt, strekt
en houdt zich staand
ik tel de latjes van het houten voetenbankje
zes grijsgroene streepjes
onder de pantoffels van mijn oma
is de verf weggesleten
haar tenen steken over de rand
in de diepe kuil van haar schort
liggen harde spruitjes
en vele losse groene blaadjes
het mesje kerft een kruisje in elke spruit
en ieder plofje belooft iets lekkers
ik wil de haartjes tellen op haar vingers
en die op de zijkant van haar hand
groene snippers spruit vallen als
bloesemblaadjes
meer dan ik kan tellen
de accordeons van Schriebl en Hupperts
zingen Sarie Marais
zachtjes hoor ik haar neuriën
Annie Kessels
Schrijvers Kring Ospel 
Prachtig, het lijkt nog maar zo kort geleden…maar als ik ga tellen, gaat die vlieger niet meer op…:)
Welke oma maakt nog spruitjes en welke oma draagt nog een schort?