Karin heeft géén Marie Kondo nodig om het probleem “opruimen” te lijf te gaan. Tenminste, dat meent ze…
Lijstje van nog op te ruimen spullen
1. Veertien oude studieboeken die al jaren onaangeroerd op de plank staan.
Maar ja, mijn boekenkast ziet er zo wèl heel indrukwekkend uit. Toch maar niet wegdoen.
2. Mijn twee oude spijkerbroeken die tot op de draad versleten zijn.
Maar ja, zolang ze mij nog passen, ben ik niet zwaarder geworden en dat is toch wel een prettige mentale opsteker. Maar niet wegdoen dus.
3. Mijn oudste pyjama die vréselijk uit de tijd is en eigenlijk het stadium van poetslap heeft bereikt. Maar ja, ik slaap nooit zo lekker dan net in deze pyjama. Mag dus nog 1 winter blijven.
4. Een stapel verjaardagskaarten die ik de laatste jaren heb gekregen.
Maar ja, gooi ik die weg dan is het net of ik mijn vrienden en familie méé weggooi. Niet doen dus.
5. Twee-en-een-half paar sokken met ieder 1 gat in de buurt van de grote teen.
Maar ja, die hadden nu net zo een leuk patroontje. Vooruit dan, bewaren om de schoenen mee uit te poetsen.
6. Over schoenen gesproken… die zomersandaaltjes zijn al meer dan eens verzoold, de hakken zijn al eens geplakt en van het uitgedroogde leer word ik nu toch wel erg droevig.
Misschien voor een toneelstukje bewaren? Zucht, vooruit dan.
7. Mijn wel heel oude rammelfiets.
Maar ja, mijn nieuwe fiets is al eens een keer gestolen en toen was ik blij met mijn oud karretje als reserve. Toch wel handig… nee, maar niet wegdoen.
8. De driekwart tablet Aldi-chocolade die in de kast ligt en volgens de verpakking maar tot afgelopen week houdbaar was. O nee, die gooi ik zéker niet weg. Nu heel gauw opeten dus.
Weet je, opruimen is op deze manier best wel leuk. Je maakt tegelijkertijd psychisch ook een mooi proces door he. Ik denk dat ik dat eens vaker ga doen. Opgeruimd staat toch wel netjes.
Karin Vossen, 5 november 2006
Schrijvers Kring Ospel 
Geef een reactie