De Grote Poets! Wat lijkt dat nu voor ons vele planeten en lichtjaren ver weg! Toen de rollen van man en vrouw nog héél duidelijk waren en het dagelijkse leven veel trager en eenvoudiger… Een leuk gedicht van Anja.

Opgeruimd staat netjes
Poetsen, poetsen, poetsen
’t voorjaar komt eraan
De vrouw is in extase
De man… moet efkes gaan
Schuren, dweilen, boenen
van boven naar benêe
Ze fluit en zingt de hele dag
en werkt wel voor twee
Fietsen, vissen, kaarten:
ze wijst de man de deur
Kriebels in de lente
en verder geen gezeur
Zo was het vroeger,
de kachel ging uit
het huis moest schoon
dat duurde enkele dagen
Maar dat was heel gewoon
Maar vandaag de dag is iedereen
DRUK DRUK DRUK
We leven veel te snel
Uren worden minuten
en minuten slechts een tel
Anja Massee november 2006

Geef een reactie