Een aandoenlijke smartlap over het grote avontuur van een aandoenlijk hondje. Hoe verleidelijk is het om een puppy menselijke gedachten en emoties toe te dichten? Onze Karin genoot daar volop van!
Het verdriet van Nia 😢🐶
Nooit meer voel ik mams lieve likjes
Nooit meer haar krullen, strenge poot
Nooit meer met broers en zusjes
veilig rondom mammies schoot
Spelen, plassen, bij mamma drinken:
iets anders was er niet
maar nu ben ik ruw weggerukt
dat doet mij zóóó verdriet
Ik en mijn liefste broertje,
in een truck vol motorgeweld
werden na uren gebonk in ’t duister,
door vermoeidheid, angst geveld
Wij hadden slechts elkaar nog, maar…
ook daaraan kwam een eind
Hoe blijf ik toch, alleen op de wereld,
hongerig piepend overeind?!
Nu ben ik dan bij nieuwe baasjes,
het ruikt hier vreemd, ‘t is hier zo fris
De nachten zijn één groot zwart gat
vol van verdriet en van gemis
Ze doen hun best met lekk’re brokjes,
een warme mand en speelplezier
Ze spreken zelfs Spaans met mij
en… beetje voor beetje wen ik hier
En toch…
Nooit meer proef ik mams lieve likjes
Nooit meer ruik ik haar krullenvacht
Voor altijd weg mijn broers en zusjes
Voor altijd huilt mijn heimwee zacht ❤
Karin Vossen
november 2021
Schrijvers Kring Ospel 
Geef een reactie