De zware stormen van enkele weken geleden liggen nog vers in ons geheugen. Onze An bracht mooi onder woorden wat die met haar deden.
En… lees je het woord “storm” als een metafoor, dan is het een verrassend actueel en bemoedigend gedicht!
Alles gaat voorbij
Buiten stormde het en binnen ook
in mijn hoofd zat een akelig spook.
Mijn gedachten als nevelflarden
probeerden zich kronkelig te ontwarren.
Steeds botsten ze weer op elkaar
ik voelde mij daardoor heel naar.
Plotseling was daar een windstil moment
zoals wel elke storm ooit kent
De wanhoop heeft mij weer verlaten
ik hoor zacht een lammetje blaten
En een klokje van vrede luiden
het windje waait weer uit het zuiden.
An Cuijpers-Rutjens
Februari 2022
Schrijvers Kring Ospel 
Geef een reactie