Onze An probeerde het niet te grijpen verschijnsel Tijd te bevatten. Het werd een bedrieglijk eenvoudige en heldere gedachtegang à la An.
De tijd
De tijd stapt met reuzenschreden
vanuit het verleden naar het heden
Vanuit hier zal hij ook weer verder gaan
nog nooit is de tijd stil blijven staan
Wij moeten mee al gaat het ons te vlug
en we willen samen wel naar vroeger terug
De mens kan heel veel, maar dat kan hij niet:
het heden kan niet meer terug in ’t verschiet
De golven rollen voort in oneindigheid
in het eendere ritme van de tijd
An Cuijpers
Sept 2007
Schrijvers Kring Ospel 
Geef een reactie