Om alvast in vakantiesferen te komen…
Al ben je er nog nooit geweest: door dit gedicht over Toscane reis je als vanzelf met Peter en Anja mee!
Toscane
Haarspeldbochten over geplooide heuveltoppen
huizen geven hun gezicht niet prijs
aan de speurende satelliet
onze ogen kijken naar rotsstenen gevels
we voelen ons omarmd
door de warmte van de muren
In de oplopende weide
omsloten door de heldere lucht
drinken we een glas wijn
kersen vallen rottend van de boom
katten luieren in de krimpende schaduw
In de omgeving is drie slagen lang
het sonore geluid van de kerkklok te horen
wachtend op het volgend uur
in de verte kruipt de zon
achter de volgende heuveltop
In de roerloze nachtlucht
buig ik uit het raam
en zie dakpannen glinsteren
naar de maan
Anja Massee
November 2007
Schrijvers Kring Ospel 
Geef een reactie