Afgelopen weken was er een aangrijpende docu op tv over de dramatische watersnoodramp in Zeeland, zeventig jaar geleden. Annie was daarvan diep onder de indruk en zocht er woorden voor.

1 februari 1953
De wind speelde met de takken
steeds ruwer werd het spel
van geselen en striemen.
De storm, de vloed, het springtij
vielen niet te keren; ze werkten samen.
Het opgestuwde water drong huizen binnen
stroomde omhoog door slaapkamers en zolders
de vlucht van bewoners eindigde op de daken.
Hoe lang duurt een nacht in striemende kou en angst?
Hoe weer verder te gaan als je kinderen uit je handen glippen en verdwijnen in de waterberg?
Hoe weer verder te gaan als de verzilte akkers geen oogst meer leveren?
Hoe weer verder te gaan als de wind weer speelt en danst met de takken?
Hoe weer verder te gaan?
Annie Kessels
Geef een reactie