Ze komen er beslist weer aan, ook al lijkt dat nog ver weg: die lome warme zomerdagen die onze Annie zo mooi beschrijft.
Een zomerdag
Loom hangt de middag
en het droge zand
van oude bospaden glinstert als stof
op mijn huid
Staalgrijs hangt de zware lucht
De toren van een verre kerk
prikt een gat
in de plots bollende
en strakdonkere hemel
Verlangen hangt aan mijn lijf
Het droge gras
biedt een rustplaats aan
Wij wachten en zien
de regen voor hij valt
Annie Kessels
Oktober 2008
Schrijvers Kring Ospel 
Geef een reactie