Schrijvers Kring Ospel

De donkere dagen voor Kerst vragen om een mooi verlichtende gedachte…

Er is genoeg voor iedereen

Zachte sneeuwvlokjes buiten

vol stilte van het oprecht luisteren naar elkaar

Een versierde open staande voordeur die zegt

kom binnen, je bent goed zoals je bent

Glinsterend engelenhaar in de kerstboom

dat elke discussie kalmeert

Glanzende kerstballen die iedereen

doen stralen van innerlijke vreugde

Glühwein

die ieders hart verwarmt

Brandende kaarsen die elk zwaar gemoed

van iedere medemens verlichten

Een zelfgebakken Kerststol
om spontaan met je buren te delen

Galmende kerkklokken in de nacht die oproepen

tot goede kleine dingen voor elkaar te DOEN

Oude Kerstliedjes die het verlangen voeden

een beter mens te zijn in een betere wereld

Deel zo veel uit als je maar kunt

er is meer dan genoeg

voor iedereen

© Karin Vossen

Read Full Post »

(VANDAAG 2 BERICHTEN)

Het begon met de (argeloos) hardop uitgesproken wensgedachte van Anja: wat zou ik graag een eigen gedichtenbundel uitgeven. Toen ze dat bij een paar gelegenheden herhaalde, zeiden wij, haar mede-SKO-leden, tegen elkaar: “Zullen wij haar verrassen en “in het geheim” een bundel voor haar maken, met een selectie van haar mooiste gedichten?” Zo gezegd zo gedaan! In samenwerking en overleg met haar zoon Peter-Paul zijn we ijverig aan de slag gegaan.

Een selectie maken uit de, pakweg, 200 gedichten viel nog niet mee! We hebben die grote stapel onder ons verdeeld om een verantwoorde keuze te kunnen maken. Na veel hersengekraak + goed overleg werd het een mooi geheel van gedichten die in dezelfde sfeer zijn geschreven. Via Peter-Paul konden wij foto’s toevoegen van o.a. hun prachtige tuin, waar Anja zo dierbare herinneringen aan heeft. Iedereen die ooit aan de Houwakkersteeg op bezoek is geweest, kan alleen maar beamen wat voor een paradijs dat was!

We hebben allemaal een aandeel gehad in de totstandkoming van de bundel. Maar voor Annie was het extra werk om de gedichten en foto’s goed tot hun recht te laten komen en te laten afdrukken bij een fotoboek-website. Dankjewel Annie!

En toen was het zover, dinsdagmiddag 2 december 2025. Toen Anja in de gaten kreeg wat voor een cadeau wij haar gaven, straalde haar hele gezicht van spontaan verrast zijn. De zon brak als het ware door in haar gezicht… Dat moment was goud waard! “Heb ik dat allemaal geschreven?“ vroeg ze zich verbaasd af. Als een professioneel schrijfster signeerde zij daarna onze exemplaren en toen was het tijd voor een toost met een lekker drankje.

Wij bedanken het personeel van afdeling Wilg van Sint Josef Meijel voor hun gastvrijheid en lieve inzet en Peter-Paul voor de spontane financiële ondersteuning.

Lieve lieve Anja, wij hopen dat je volop kunt genieten van jouw gedichtenbundel en dat je nog lang bij ons bent!

(foto’s: team Wilg Sint Jozef en Annie Kessels)

Read Full Post »

(VANDAAG 2 BERICHTEN)


Een knap geschreven en mooi gedicht waarmee onze Annie ons in wintersferen brengt.

Licht van vrede

In het grijze koude winterlicht verlangt elk mens

naar een thuiskomen in warmte

en liefde die je behoeden

voor grijze, koude gedachten

 en onrust die niet loslaten.

Het winterlicht laat weten

nu is de tijd om rust te zoeken, te vinden

Als straks sneeuw de wereld gladstrijkt,

harde randen laat vervagen en alles stil is

mogen wij stil in stilte zijn

Het winterlicht geeft ons een reden

om sfeerlichtjes te laten branden,

die wij zien glimmen in de ogen van onze kinderen

Een opgetogen glans van verwondering,

hoop en vertrouwen

Winterlicht geeft ruimte om

een vredeslicht voor elkaar te zijn en

grijze en koude gedachten los te laten

Baker de liefdevolle mantel van

een vredige winterlichte deken om je heen.

© Annie Kessels

Read Full Post »

Een ontroerende ervaring van onze Terry: de eerste schooldag van haar dochtertje.

Nieuw begin

Gekakel komt ons tegemoet

wanneer we de hoek om gaan

door kinderen en moeders begroet

horen luid de schoolbel gaan.

Wild stormen kinderen naar voren

chaotisch vormt zich een rij

iedereen wil erbij horen

een schreeuwlelijk duwt je opzij.

Wildebrassen, aanstokers, giechelgeiten

slijmerdjes en verlegen smoelen

een nieuw schooljaar om je in vast te bijten

wordt leren een kwestie van moeten?

Ze voelt zich zo groot, mijn kindje

gaat al naar groep drie

lacht verlegen naar een vrindje

speurt intussen rond of ik haar zie.

Hand los, uitgebreid gedag

ik loop aan, kijk nog even om me heen.

Je stapt je wereldje binnen met een lach

voelt vreemd, even heel alleen.

© Terry van Lierop

Read Full Post »

Weer zo een mooi beschouwend gedicht waar ze zo sterk in is, van onze Resi!

Bij je geboorte krijg je een puzzel,

bestaande uit wel duizend stukjes.

Gedurende je hele leven

worden deze stukjes op hun plaats gelegd.

Soms gelijk met te nemen hobbels,

bij een blijde gebeurtenis, bij verdriet

of als anderen klaar zijn met hun puzzels.

Maar ondertussen vordert jouw legwerk,

beetje bij beetje, stukje voor stukje.

En dan ligt er onherroepelijk

nog één aller-, allerlaatste stukje,

dat helaas ook moet worden gelegd.

Daarna is jouw puzzel voorbij,

het laatste open plekje gedicht.

Dan is ook jouw puzzel voor altijd af.

Leven voltooid, voltooid leven.

© Resi Faessen

Read Full Post »

Een heel mooie zomerherinnering van onze Terry…

Ik droom mijn droom

Stap in het water

duik onder

om me te laten meevoeren

door de golven

dansend op het ritme

als een alikruik

oorverdovende stilte

totale harmonie

zon streelt mijn rug

onderga de massage

voetstappen op grind

zachte stemmen

laten mij ontwaken.

© Terry van Lierop

Read Full Post »

Wat hebben we afgelopen week een prachtig weer gehad in dit prachtig jaargetijde! Onze Karin liet zich verleiden tot dit speels gedicht:

Herfstspel

Bruin als van gouden nootjes

streelt het nog frisgroene gras

Hartverwarmend honinggeel

rust op het matte natte wegdek-grijs

Oud roest-roodbruin

wacht al op mij

De neuzen van mijn schoenen

genieten van het uitnodigend geritsel

en laten zich verleiden

tot spelen

Ik schop, goedmoedig plagend

en vol plezier,

door de bladergolven

Die wervelen even en lachen

voor ze zich weer op aarde

tevreden neder vlijen

© Karin Vossen, 20 oktober 2025

Read Full Post »

In dit speciale gedicht van onze Karin schuilt een vreugde en dankbaarheid voor de overvloed aan bloemen waarvan wij elk jaar weer mogen genieten.

Bloemen

Een zomerdag waarop in velden

trotse korenbloemen en vlammende klaprozen

broederlijk samen in de wind

met volrijpe korenaren wiegen

in jaren en seizoenen

en blijven wiegen

Een zomerdag waarop

uitbundige paardenbloemen

dansen met het gras in de wei

en het fluitenkruid

Waarop kamillen in de bermen

voorbijgangers belonen

met geuren verrassende geuren

Op zó een dag

wil ik mijn graf vinden

onder een zee van madeliefjes

en vergeet-mij-nietjes

© Karin Vossen, nov 1997

Read Full Post »

Onze Annie schetst heel knap een indringend beeld van een indringende gebeurtenis.

De eerste stappen die je

als mens in deze wereld zet

zijn het symbool van groei

en zelfstandig je eigen pad kunnen kiezen

Maar…

Vergeefs staan ze hier

Duizenden kinderschoenen

leeg en vooral stil op het grote plein

geen trappelende voetjes om ze te vullen

Duizenden kinderen

zullen nooit meer rennen

springen, lachen en leven

Duizenden voetstappen

geen kans gekregen, nooit meer gezet

Deze schoenen blijven leeg

Voor altijd… geen toekomst en geen verleden

geen weg mochten ze gaan om hun voetafdruk achter te laten

Echter…

In onze zielen laten de onzichtbare sporen een onuitwisbare indruk achter.

© Annie Kessels

N.a.v. Herdenkingsprotest Gaza in Maastricht

Read Full Post »

Hoe heerlijk kan het zijn om met woorden te spelen, zoals onze Terry in dit originele gedicht!

Druk, druk, druk, druk, druk, druk, druk, druk, druk

Druk voelde de barometer,

de pijl zwiepte naar “koud”

“Druk” dacht het sardientje

ze kreeg het stikbenauwd.

Druk had de kastelein het niet,

hij tapte nog een mop

“Druk” riep de ballonvaarder

maar hij stootte al zijn kop

“Druk,” smulde de aambei

“dat is waar ik van houd”

Drukkend dacht de eigenaar

“Dat gaat weer helemaal fout!”

“Druk? Mooi woord”, zei de dichter

zijn inspiratie kon niet meer stuk.

“Als ik het maar op papier krijg

want ik heb het toch zo druk.”

© Terry van Lierop

Read Full Post »