Schrijvers Kring Ospel

Sinds gisteren is het langverwachte lenteweer echt gekomen! Annie krijgt dan direct de kampeerkoorts en probeert dat ons uit te leggen… Geniet ervan!

Waarom koppelen we ieder jaar weer de caravan achter de auto?
Tja, hoe ga ik dit uitleggen?

Is het het lekker buiten leven, de wind en zon voelen, het gras ruiken…?
Lekker lezen, terwijl Wim gewapend met flesje bier en spatel improviserend staat te koken op een gasbrander. Tijdens een regenbui in de voortent uren bakken op een mini bbq, dat zo lekker langzaam gaat dat je rustig kan zitten kletsen of uiteindelijk van verveel je boek erbij neemt?

Is het het ’s avonds gezellig buiten zitten onder een luifel met een glas wijn en een bak noten bij wat kaarslicht. En jezelf helemaal inpakken om lijf en leden te beschermen tegen de muggen? Want muggen laten zich door geen enkel citroenkaarsje weerhouden om jou op te zoeken en zich te laven.

Is het het wakker worden van het geluid van vogels, of ’s nachts de regendruppels op het caravandak boven je voelen…
Of in de nazomer leven als een holbewoner en ons in de caravan terugtrekken zonder krant, televisie en telefoon met de benen onder een deken op de bank?

Is het het lekker knus met Wim in ons caravannetje liggen… Of het vinden van een serene open plek, waar enkel vogelzang de stilte verstoort. Of juist een plek waar de koeien van de boer achter de haag hun plas- en poeppauze houden?

Is het het ontdekken van oude culturen, steden en paden. Mensen ontmoeten met hun verhalen, wensen en ideeën. Of het dagelijks ritueel van elke buur een goede morgen wensen op weg naar de douche?

Is het het niet aan uur en tijd hoeven te houden en de hele dag buiten zijn. Het bijhouden van één agendapunt per dag… wandelen of fietsen we vandaag. Of zijn het dagen zonder de druk van verplicht genieten op onze schouders?

Tja, kun je dit uitleggen? Ik geef het op!

Annie Kessels

n.a.v. het woord “sleurhut”